Polski
Surah Adh-Dhariyat ( The Wind that Scatter ) - Aya count 60
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا
( 1 ) 
Na gwałtownie rozpraszające
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا
( 2 ) I na niosące brzemię,
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا
( 3 ) I na płynące z lekkością,
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا
( 4 ) I na rozdzielające rozkazy!
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ
( 5 ) Zaprawdę, to, co wam zostało obiecane, jest prawdziwe!
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ
( 6 ) Zaprawdę, Sąd z pewnością nadejdzie!
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ
( 7 ) I na niebo posiadające szlaki gwiezdne!
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ
( 8 ) Zaprawdę, różnicie się w mowie!
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ
( 9 ) Odwrócony został od tego ten, kto dał się odwrócić.
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ
( 10 ) Niech zginą kłamcy,
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ
( 11 ) Którzy w swoim zamęcie są beztroscy!
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ
( 12 ) Oni pytają: "Kiedyż nadejdzie Dzień Sądu?"
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ
( 13 ) W Dniu, kiedy oni będą wystawieni na ogień:
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ
( 14 ) "Zakosztujcie waszego doświadczenia! To jest to, co staraliście się przyśpieszyć!
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
( 15 ) Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i źródeł,
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ
( 16 ) Przyjmując to, co dał im Pan. Oni byli przedtem wśród czyniących dobro.
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ
( 17 ) Oni mało sypiali nocą.
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
( 18 ) I o świcie prosili Boga o przebaczenie.
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
( 19 ) W ich majątku mieli odpowiedni udział żebrak i nędzarz.
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ
( 20 ) Na ziemi są znaki dla tych, którzy są przekonani o prawdzie.
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
( 21 ) I są w waszych duszach. Czy wy nie widzicie?
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
( 22 ) W niebie jest wasze zaopatrzenie i to, co wam zostało obiecane.
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ
( 23 ) Na Pana nieba i ziemi! Zaprawdę, to jest tak prawdziwe, jak to, że mówicie.
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ
( 24 ) Czy doszło do ciebie opowiadanie o gościach Abrahama, uszanowanych?
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ
( 25 ) Kiedy oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokój!", on odparł: "Pokój, nieznani ludzie!"
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ
( 26 ) I poszedł do swojej rodziny, i przyniósł tłustego cielaka;
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
( 27 ) I podał im go, mówiąc: "Czyż nie będziecie jedli?"
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ
( 28 ) I odczuł przed nimi pewną obawę. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj się!" - i obwieścili mu radosną wieść o mądrym chłopcu.
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ
( 29 ) Wtedy przyszła jego żona z krzykiem, biła się po twarzy i mówiła "Stara kobieta, bezpłodna!"
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ
( 30 ) I rzekli: "Tak powiedział twój Pan. Zaprawdę, On jest Mądry, Wszechwiedzący!"
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
( 31 ) Abraham powiedział: "Jaka jest wasza sprawa, o wysłannicy?"
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ
( 32 ) Odparli: "Zostaliśmy wysłani do ludu grzeszników,
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ
( 33 ) Aby rzucić na nich kamienie z gliny,
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ
( 34 ) Oznakowane u twego Pana dla ludzi występnych."
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
( 35 ) Przeto wyprowadziliśmy tych spośród wiernych, którzy się w tym mieście znajdowali.
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ
( 36 ) Lecz znaleźliśmy tam tylko jeden dom takich, którzy się poddali całkowicie.
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
( 37 ) I zostawiliśmy w tym mieście znak dla tych, którzy się obawiają kary bolesnej.
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
( 38 ) ... i o Mojżeszu? Oto wysłaliśmy go do Faraona, dając mu władzę jasną.
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
( 39 ) Lecz on odwrócił się, pewny swojej potęgi, i powiedział: Czarownik albo opętany!"
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ
( 40 ) Wtedy pochwyciliśmy go wraz z jego wojskami i wrzuciliśmy ich w otchłań morza, bo był on godny nagany.
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ
( 41 ) ... i o ludzie Ad? oto posłaliśmy przeciw nim niszczycielski wiatr,
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ
( 42 ) Który wszystko, nad czym przeszedł, zamienił w pył.
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ
( 43 ) ... i o ludzie Samud? Oto powiedzieliśmy im: "Używajcie jeszcze przez pewien czas!"
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ
( 44 ) Lecz oni byli dumni wobec rozkazu swego Pana i poraził ich piorun, kiedy mieli otwarte oczy.
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ
( 45 ) I nie mogli ani wstać, ani uzyskać żadnej pomocy.
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ
( 46 ) ... a jeszcze wcześniej o Noem? Zaprawdę, oni byli ludem występnym!
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
( 47 ) A niebo?! Zbudowaliśmy je solidnie - My przecież tworzymy rozległe przestrzenie!
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ
( 48 ) A ziemia?! Rozpostarliśmy ją. I jakże wspaniale wszystko porządkujemy!
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
( 49 ) Z każdej rzeczy stworzyliśmy parę. Może sobie przypomnicie!
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
( 50 ) Przeto, uciekajcie się do Boga! Zaprawdę, ja jestem dla was, od Niego, jawnie ostrzegającym!
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
( 51 ) I nie umieszczajcie razem z Bogiem żadnego innego boga! Zaprawdę, ja jestem dla was od Niego jawnie ostrzegającym!
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
( 52 ) Podobnie do każdego posłańca przychodzącego do tych ludzi, którzy byli przed nimi, oni mówili: "Czarownik albo opętany!"
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
( 53 ) Czy oni to sobie kolejno przekazywali? Przeciwnie! To lud buntowniczy!
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ
( 54 ) Odwróć się więc od nich, a nie będziesz ganiony.
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ
( 55 ) I napominaj! bo, zaprawdę, napominanie przynosi korzyść wiernym!
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
( 56 ) I stworzyłem dżiny i ludzi tylko po to, żeby Mnie czcili.
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ
( 57 ) I nie chcę od nich żadnego zaopatrzenia, i nie chcę, aby Mnie żywili.
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ
( 58 ) Zaprawdę, Bóg jest Dawcą Zaopatrzenia, Posiadającym Siłę, Niewzruszonym!
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ
( 59 ) I, zaprawdę, tym, którzy byli niesprawiedliwi - przypadnie pewien udział, podobny do udziału ich towarzyszy. Niech więc oni nie próbują skłaniać Mnie do pośpiechu!
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
( 60 ) Biada tym, którzy nie uwierzyli, z powodu Dnia, który im został obiecany!
