Surah عبس

فارسى

Surah عبس - Aya count 42
Facebook Twitter Google+ Pinterest Reddit StumbleUpon Linkedin Tumblr Google Bookmarks Email
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ( 1 ) عبس - Aya 1
چهره در هم کشید و روی برتافت...
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ( 2 ) عبس - Aya 2
از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود!
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ( 3 ) عبس - Aya 3
تو چه می‌دانی شاید او پاکی و تقوا پیشه کند،
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ ( 4 ) عبس - Aya 4
یا متذکّر گردد و این تذکّر به حال او مفید باشد!
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ ( 5 ) عبس - Aya 5
امّا آن کس که توانگر است،
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ ( 6 ) عبس - Aya 6
تو به او روی می‌آوری،
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ( 7 ) عبس - Aya 7
در حالی که اگر او خود را پاک نسازد، چیزی بر تو نیست!
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ ( 8 ) عبس - Aya 8
امّا کسی که به سراغ تو می‌آید و کوشش می‌کند،
وَهُوَ يَخْشَىٰ ( 9 ) عبس - Aya 9
و از خدا ترسان است،
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ( 10 ) عبس - Aya 10
تو از او غافل می‌شوی!
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ( 11 ) عبس - Aya 11
هرگز چنین نیست که آنها می‌پندارند؛ این (قرآن) تذکّر و یادآوری است،
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ ( 12 ) عبس - Aya 12
و هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد!
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ( 13 ) عبس - Aya 13
در الواح پرارزشی ثبت است،
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ( 14 ) عبس - Aya 14
الواحی والاقدر و پاکیزه،
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ( 15 ) عبس - Aya 15
به دست سفیرانی است‌
كِرَامٍ بَرَرَةٍ ( 16 ) عبس - Aya 16
والا مقام و فرمانبردار و نیکوکار!
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ( 17 ) عبس - Aya 17
مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است!
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ( 18 ) عبس - Aya 18
(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟!
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ( 19 ) عبس - Aya 19
او را از نطفه ناچیزی آفرید، سپس اندازه‌گیری کرد و موزون ساخت،
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ( 20 ) عبس - Aya 20
سپس راه را برای او آسان کرد،
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ( 21 ) عبس - Aya 21
بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود،
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ ( 22 ) عبس - Aya 22
سپس هرگاه بخواهد او را زنده می‌کند!
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ( 23 ) عبس - Aya 23
چنین نیست که او می‌پندارد؛ او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است!
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ( 24 ) عبس - Aya 24
انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد!
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ( 25 ) عبس - Aya 25
ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم،
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ( 26 ) عبس - Aya 26
سپس زمین را از هم شکافتیم،
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ( 27 ) عبس - Aya 27
و در آن دانه‌های فراوانی رویاندیم،
وَعِنَبًا وَقَضْبًا ( 28 ) عبس - Aya 28
و انگور و سبزی بسیار،
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ( 29 ) عبس - Aya 29
و زیتون و نخل فراوان،
وَحَدَائِقَ غُلْبًا ( 30 ) عبس - Aya 30
و باغهای پردرخت،
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ( 31 ) عبس - Aya 31
و میوه و چراگاه،
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ( 32 ) عبس - Aya 32
تا وسیله‌ای برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان باشد!
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ( 33 ) عبس - Aya 33
هنگامی که آن صدای مهیب [= صیحه رستاخیز] بیاید، (کافران در اندوه عمیقی فرومی‌روند)!
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ( 34 ) عبس - Aya 34
در آن روز که انسان از برادر خود می‌گریزد،
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ( 35 ) عبس - Aya 35
و از مادر و پدرش،
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ( 36 ) عبس - Aya 36
و زن و فرزندانش؛
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ( 37 ) عبس - Aya 37
در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملاً به خود مشغول می‌سازد!
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ( 38 ) عبس - Aya 38
چهره‌هائی در آن روز گشاده و نورانی است،
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ( 39 ) عبس - Aya 39
خندان و مسرور است؛
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ( 40 ) عبس - Aya 40
و صورتهایی در آن روز غبارآلود است،
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ( 41 ) عبس - Aya 41
و دود تاریکی آنها را پوشانده است،
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ( 42 ) عبس - Aya 42
آنان همان کافران فاجرند!
Facebook Twitter Google+ Pinterest Reddit StumbleUpon Linkedin Tumblr Google Bookmarks Email

Select language